به دنبال کدامین قصه و افسانه می گردی
در این بیقوله رد پایی از یاران نمی یابی
چراغ شیخ شد خاموشو این افسانه روشن شد
که در شهر بدان میراثی از انسان نمی یابی
در دو روز عمر کوته سخت جانی کرده ام
با همه نا مهربانان مهربانی کرده ام
هم دلی هم اشیانی هم زبانی کرده ام
بعد از این بر چرخ بازیگر امیدم نیست نیست
ان سرانجامی که بخشاید نویدم نیست نیست
هدیه از ایام جزموی سیپدم نیست نیست
من نه هرگز شکوه ای از روزگاران کرده ام
نه شکایت از دورنگی های یاران کرده ام
گرچه شکوه بر زبانم می فشارد استخوانم
من که با این برگ ریزان روز و شب سر کرده ام
صد گل امید را بر سینه پرپر کرده ام
کرده هم رنگ خزانم
پشت سر پل ها شکسته
پیش روی نقش سرابی
هوشیار افتاده مستی
در خرابات خرابی
مهربانی کیمیا شد
مردمی دیریست مرده
سرفرازی را چه دانم
سربزیری سر سپرده
میروم دلمردگی ها را ز سر بیرون کنم
گر فلک با من نسازد چرخ را وارون کنم
بر کلام نا همانگ جدایی خط کشم
بر سرود افرینش نغمه ای موزون کنم
د دو روز عمر خود بس بسیار پنهانها دیده ام
بس ملامتها ازکه این نامردمان بشنیده ام
سر دهد در گوش جانم
موی هم رنگ شبانم
من که عمر رفته بر خاکستر غم چیده ام
زین سبب گردی زخاکستر به خود پاشیده ام
گر بمانم یا نمانم بنده پیر زمانم